تأثیر آموزش و حمایت اجتماعی بر کیفیت زندگی سالمندان مقیم آسایشگاه های قزوین (1389)

    زمینه: سالخوردگی، پدیده­ای است که جوامع بشری با آن رو به رو هستند. سلامتی و کیفیت زندگی این جمعیت موضوعی چالش برانگیز است. از این­رو دست­یابی به شیوه­های مناسب برای ارتقای کیفیت زندگی آن­ها ضروری به نظر می­رسد.   هدف: مطالعه به منظور تعیین تأثیر آموزش و حمایت­های اجتماعی بر کیفیت زندگی سالمندان مقیم در خانه­های سالمندان قزوین انجام شد.   مواد و روش­ها: این مطالعه مداخله­ای قبل و بعد در سال 1389 بر روی تمام سالمندان مقیم در مراکز سالمندان قزوین (37 نفر) انجام شد. کیفیت زندگی سالمندان در شروع مطالعه و یک ماه پس از مداخله با استفاده از پرسش­نامه کیفیت زندگی 36 SF ارزیابی شد. مداخله شامل آموزش، معاینه ماهیانه توسط پزشک، گردش در شهر، مسافرت به اماکن زیارتی و تفریحی و ملاقات­های هفتگی بود. داده­ها با استفاده از آزمون تی جفت شده تحلیل شدند.   یافته­ها: از 37 سالمند مورد مطالعه، 17 نفر (%9/45) مؤنث و 20 نفر (%1/54) مذکر بودند. میانگین سن سالمندان 4/3 ± 66 سال بود. %86 از سالمندان بی­سواد بودند. %2/62 آنان سابقه ازدواج داشتند. متوسط نمره کیفیت زندگی در هر یک از ابعاد هشت­گانه پس از مداخله افزایش پیدا کرد ( 005/0 P< ).   نتیجه­گیری: با توجه به یافته­ها، ضروری است تا با تدوین و برنامه­ریزی مناسب، شرایط لازم برای ارتقای کیفیت زندگی سالمندان مقیم در آسایشگاه­ها فراهم شود.